بررسی نقش والدین در تربیت عاطفی کودک با بهره گیری از سیره امام رضا(ع)

روابط عاطفی میان والدین در خانواده که مهم‏ترین نهاد تربیتی جامعه و نخستین آموزشگاه فرد شمرده می‏شود، اثرگذارترین عامل حرکت مطلوب فرزندان برای انتخاب سبک و شیوه زندگی اسلامی است. این پژوهش به بررسی تعدادی از نقش‏هایی که والدین می‏توانند در تربیت عاطفی فرزند خود داشته باشند می‏پردازد. روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی است. به‌منظور گردآوری داده‌های لازم برای دستیابی به اهداف پژوهش، متون مرتبط با موضوع پژوهش، گردآوری‌شده و با شیوه کیفی به تحلیل آن‌ها پرداخته‌شده است. بعد از استخراج متون مرتبط جایگاه والدین در این تربیت و ضرورت تربیت عاطفی کودک توضیح داده‌شده است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است کارهایی که والدین در تربیت عاطفی فرزند می‏توانند انجام دهند که در آموزه‏های دینی و بخصوص سیره امام رضا (ع) بر آن‌ها تأکید شده است ازجمله: همسویی بینش‌ها، اندیشه از خود دانستن فرزند، تکریم و احترام متقابل، حسن رفتار، همدلی، خوش‌رویی، محبت، هدیه دادن و الگوی شایسته بودن.